Medvedev

De film De jaren nul (Нулевые): waarom goed opgeleide Russen het vertrouwen in de overheid voorgoed hebben verloren

in ,

(Eerste publicatie: 30-4-2012)


De jaren nul maakt de balans op van de eerste tien jaar van deze eeuw. De film maakt pijnlijk helder waarom een groot deel van de beter opgeleide Russen hun vertrouwen in het huidige regime volledig hebben verloren en waarom zo velen van hen het land verlaten. (Zodra ik een ondertitelde versie tegenkom, plaats ik die hierboven.) 

“De meeste inwoners van Rusland zijn van mening dat niets in ons land van hen afhangt. Mijn eigen leven, dat krijg ik op de een of ander manier wel op orde, denken de mensen. Maar het dorp, de stad, laat staan het land, nee, dat niet. Dat moet de overheid zelf maar doen. Nou goed, denkt de overheid, dank je wel.” (3.30).

De overheid profiteert optimaal van het maatschappelijke contract van de afgelopen jaren: wij laten jullie leven, jullie laten ons roven. Voor het enorme leger overheidsdienaren is Rusland, in de woorden van tv-journalist Leonid Parfjonv, niet meer dan een territorium waar ze geld kunnen binnenhalen, waarvan ze op een andere plek goed kunnen leven (1.01.25 en 1.11.30).  

Een jonge zakenman, geëmigreerd naar Thailand omdat normaal zakendoen in Rusland hem onmogelijk werd gemaakt, legt uit waarom hij niet zal terugkeren naar Rusland, zelfs als premier/president Poetin plots zou verdwijnen. “Ik heb al te veel gewacht tot er iets verbetert. Het is zonde van m’n tijd.” (114.16).

Sterk is de manier waarop de censuur bij tv-station NTV wordt belicht (vanaf 41.46). Ook is het boeiend om – her en der in de film - Julia Ioffe van The New Yorker aan het werk te zien

Maar het sterkste deel van De jaren nul zit aan het einde. Er worden fragmenten getoond van de film Zo kan je niet leven (Так жить нельзя) van Stanislav Govoroechin uit 1990. De film was een harde aanklacht tegen het Sovjet-regime en maakte duidelijk dat veranderingen niet konden uitblijven.

De commentaarstem uit die film wordt onder beelden gezet van het huidige Rusland. “We klagen dat ze geen eerbied voor ons hebben. Maar waarom zouden ze eerbied voor ons moeten hebben? Kijk eens in wat voor toestand wij ons land voor hen achterlaten. (…) Ze geloven onze beloften niet. Nee, ze kunnen niet wachten. (…) De jeugd moet zien dat het leven van een eerlijk iemand beter wordt. Voorlopig zien ze het omgekeerde. De ervaring van hun ouders toont het tegenovergestelde: van eerlijk werken kan je niet leven.”  (vanaf 1.14.56)

Regisseur Govoroechin is inmiddels volledig ingekapseld door het huidige regime. Hij was het hoofd van de verkiezingsstaf van presidentskandidaat Vladimir Poetin… 

Demonstraties op 24 december. Zo simpel is het: waarom het weldenkende, goed opgeleide deel van de Russische middenklasse het helemaal gehad heeft met Poetin en Medvedev.

in , ,

(Eerste publicatie: 21-12-2011)



Enkele leden van de Russische culturele elite roepen hun medeburgers op om mee te doen aan de demonstraties van 24 december. Onder hen acteur Igor Kvasja. Ik had al een zwak voor hem, sinds ik hem als tolk meemaakte in de Russische versie van Memories (we zochten naar de oorlogsliefde van de Nederlandse Henk). Met bovenstaande oproep is hij alleen maar in mijn achting gestegen. (Meer filmpjes met oproepen hier.)

“Ik wil gewoon wat zeggen over hoe wij nu leven. Waar zien ze ons voor aan? Ze zien ons aan voor klootjesvolk, voor een kudde die je kan sturen waarheen je wilt, waarmee je kan doen wat je wilt. En de machthebbers verbergen hun houding tegenover ons niet eens. Ze handelen vrij openlijk. Kijk, we gaan nu demonstreren, met leuzen tegen de vervalsing van de verkiezingen. Maar die vervalsing begint niet met valse stembiljetten, niet bij de stembureaus. Nee, die begint veel eerder. Het begint ermee dat partijen niet geregistreerd worden, dat ten eerste. Vervolgens kan je niet zeggen wat je wilt. Als ze het hebben over gelijke mogelijkheden voor partijen, dan is dat een leugen, een pure leugen. We worden steeds maar ondergedompeld in die leugen.

Wat betekent dat alles? Dat schattige tweetal dat ons regeert, dat schaamt zich ook nergens voor. Openlijk zeggen ze: waar onvoldoende stemmen vergaard zijn voor Verenigd Rusland, moet de gouverneur ontslagen worden. Maar wat betekent dat? Waarom is een gouverneur daar verantwoordelijk voor? Waarom moet hij daarvoor ontslagen worden? Er wordt gestemd op een partíj. En dan is het toch de schuld van de federale overheid, als de mensen niet voor de regeringspartij willen stemmen? Als er weinig mensen op ze stemmen?

Het enige uit de Sovjet-tijd wat ik bewonder, is de KGB-school, die de mensen zó wist te onderwijzen, zulke stereotypen er in wist te stampen, dat ze nog steeds blijven drammen over buitenlandse vijanden, over [buitenlandse] omkoperij. Dat kan je toch niet meer aanhoren? Wanneer onze premier daar voortdurend over blijft drammen? Het is toch tijd dat hij daar eens mee ophoudt? Begrijpt dat het andere tijden zijn? Nee, kennelijk heeft hij heel goed les gekregen. Heel goed.

En daarom denk ik dat we niet moeten vergeten dat we geen apenvolk zijn, maar mensen. En dat we moeten bewijzen dat we mensen zijn. En dat we aan die demonstraties moeten meedoen. En met hoe meer we zijn, hoe beter. Des te beter zullen zij begrijpen dat het allemaal niet zo simpel ligt. Dat je niet zo maar kunt onderdrukken, vernietigen.

Ze zeggen dat er geen alternatief is voor Poetin. Maar wat kan er nou voor alternatief zijn, als het onmogelijk is dat er nog iemand naar voren komt. Eén of meerderen, wanneer niemand het woord krijgt. Als een discussie niet mogelijk is. Als de brede massa niet kan worden bereikt. Via wat voor zender dan ook. Nee, dat is niet mogelijk.

Daarom wil ik erg graag dat er zo veel mogelijk mensen meedoen op de 24ste. Dat is zo belangrijk, echt. Dat is erg belangrijk.

U moet me excuseren. Ik zal niet bij de demonstratie aanwezig zijn. Ik ben echt behoorlijk ziek. Ik kom niet buiten. Ik kan buiten niet lang staan. Echt ziek. Anders zou ik, ondanks mijn - helaas - gevorderde leeftijd beslist bij u zijn geweest. Beslist. Ik benijd u zo. Dat u dáár bent, dat u die saamhorigheid voelt, dat u dat gevoel hebt, dat u erbij bent, dat u uiting kunt geven aan uw protest, aan uw gevoelens. Ik benijd u, echt." 

Voor Poetin - Met me vlaggetje, me hoedje en me toeter.

in ,

(Eerste publicatie: 19-12-2011)

 

Da's nog hard werken, als je supporter bent van Poetin.



Arme jongens. En ik moest meteen denken aan het charmante lied Met me vlaggetje, me hoedje en me toeter, van Corry Vonk. 



En wat u nu moet doen: open beide filmpjes, zet het geluid van Corry Vonk aan, dat van Poetin af en kijk dan naar het filmpje met die twee knullen.

Ik denk: daar komt u de feestdagen wel mee door.

Poetin en Medvedev op de bok van de combine: geen meisje dat geen oogje op ze heeft!

in ,

(Eerste publicatie: 26-20-2011)

Ik schreef het al eerder, het Russische internet loopt over van karikaturen, filmpjes en geshopte foto’s met het tandem Poetin-Medvedev als onderwerp. Ik pluk er af en toe wat uit, maar niet te vaak, want het is toch niet bij te houden en lang niet alles is leuk.

Het filmpje hieronder vind ik wél leuk. President Medvedev en premier Poetin bezochten onlangs de regio Stavropol en namen plaats achter het stuur van een combine. En die beelden gingen natuurlijk heel Rusland over.

Iemand die een combine bestuurt, heet in het Russisch een kombajnjór. Kijk, zo’n woord leent zich voor een lied (het Nederlandse combine-bestuurder duidelijk níet.). En op internet werd na het agrarische optreden van Poetin en Medvedev meteen teruggegrepen op een kombajnjor-klassieker uit de Sovjetunie. Het origineel ziet u op het filmpje boven. Zet die Sovjet-klassieker onder de beelden van Poetin en Medvedev, en je krijgt dit:  



Het helpt wel als je de tekst verstaat (de complete Russische tekst volgt hieronder). Een paar regels vertaald: Als een knul leuk is, is het een kombajnjor  - Wij worden kombajnjor, hé, we gaan achter het stuur zitten! – Daar rijden, rijden de kombajnjors, we zij zielsblij met ze! – Als een knul op dreef was op de dansvloer, dan zeg ik je: hij is een kombajnjor! -  Daar rijden, rijden de kombajnjors, alle schoonheden kijken hen na, er is geen meisje dat geen oogje heeft op een kombajnjor!

(Helemaal onderaan nog een modern kombajnjors-lied.)

ПЕСНЯ КОМБАЙНЕРА
Муз.: О. Сандлер Сл.: В. Корастылёв

Всем давно уже известно,
Это старый разговор -
Если парень интересный,
Значит, парень - комбайнёр!

Едут, едут комбайнёры,
Едут, едут на поля.
Мы поступим в комбайнёры, эх,
Сами сядем у руля!

Вы меня вполне поймёте,
Так ведётся с давних пор -
Если парень лют в работе,
Значит, парень - комбайнёр!

Едут, едут комбайнёры,
Мы им рады от души.
Комбайнёры едут в пору, эх,
На работе хороши!

Если парень был в ударе,
На вечерке - как танцор,
Я скажу вам - этот парень,
Безусловно, комбайнёр!

Едут, едут комбайнёры,
Смотрят вслед красавицы.
Нет тут девушки, которой, ох,
Комбайнёр не нравится!

De tijden veranderen, ook de liederen over de combine-bestuurders. Van Igor Rasterjajev verscheen vorig jaar dit lied op Youtube.

Далеко от больших городов,
Там где нет дорогих бутиков,
Там другие люди живут,
О которых совсем не поют.

Не снимают про них сериалов,
Ведь они не в формате каналов,
И не пишет про них Интернет,
Их совсем вроде как бы и нет.
Они молоды, но не студенты,
Ни «О’кея» не знают, ни «Ленты»,
В суши-барах они не бывают,
И в соляриях не загорают.

У них нет дорогой гарнитуры,
Наплевать им на эмо-культуру,
Не сидят «В Контактах», в онлайнах,
Они вкалывают на комбайнах.

Выпил С2H5OH,
Сел на «Ниву» Ростсельмаш,
На ДТ, Дон 500, Т-150,
Покормил перед этим поросят.
И пошёл зябь пахать, молотить ячмень,

Будет долгим, долгим, долгим твой рабочий день,
Но зато ты знаешь каждый винтик в тракторе внутри,
Получаешь за работу в месяц тысячи три.
Комбайнёры!

Каждый из них был в армии родной
Не отмазался никто, что у него там геморрой.
Комбайнеры, трактористы, грузчики арбузных фур-
Эти парни не являются мечтой гламурных дур.
И пускай там пидарасы беснуются в Москве,
Но пока такие пацаны есть у нас в стране,

Знают пусть враги все, знает сучка Кондолиза Райс:
Никогда отребье НАТОвское не возьмёте нас!

Выпил С2H5OH
Сел на «Ниву» Ростсельмаш,
На ДТ, Дон 500, Т-150,
Покормил перед этим поросят.

И пошёл зябь пахать, молотить ячмень,
Будет долгим, долгим, долгим твой рабочий день.
Эта песня посвящается всем сельским пацанам,
Волгоградским комбайнёрам, трактористам, пастухам.

Выпил С2H5OH
Сел на «Ниву» Ростсельмаш,
На ДТ, Дон 500, Т-150,
Покормил перед этим поросят.
И пошёл зябь пахать, молотить ячмень,
Будет долгим, долгим, долгим твой рабочий день.

Эта песня посвящается всем сельским пацанам,
Волгоградским комбайнёрам, трактористам, пастухам
Слава вам!

Cursus Russisch, les 10: nogmaals vloeken en schelden. Чë там с деньгами?

(Eerste publicatie: 5-7-2011)

Cursisten! Het is alweer enige tijd geleden dat wij ons bogen over vloeken en schelden in het Russisch, en met de vakantie voor de deur (u gaat toch ook weer naar Rusland?) kan het helemaal geen kwaad om uw kennis weer eens op te frissen.

Ik heb daartoe gekozen voor een pittige dialoog tussen Dmitri Anatoljevitsj Medvedev en Vladimir Vladimirovitsj Poetin. Leer een paar van de zinnetjes uit uw hoofd en u vindt op de voetbaltribune onmiddellijk aansluiting bij uw omgeving.

Erg mooi vind ik de manier waarop het eenvoudige woordje что? (wat?) wordt omgezet in чë? (onvertaalbaar). Dat is geen vloek, maar beslist ook goed inzetbaar op de lange zij. (Achter de doelen kunt u beter nog even niet gaan staan, dat zijn de plekken voor de echt vergevorderden.)